سکانس عکس یا فوتو سیکوئنس

 

وقتی عکس‌ها را به صورت مرتب و سازمان‌یافته برای تعریف یک داستان کنار هم قرار می‌دهیم، به فوتو سیکوئنس دست پیدا می‌کنیم.

سکانس عکس ها روایت‌هایی کوتاه، شیرین و دقیق‌تر نسبت به سایر انواع مجموعه‌های عکاسی هستند. این سری ها معمولاً شامل یک عکس آغازین یا معرفی، بدنه اصلی کار و یک پایان‌بندی هستند؛ بنابراین به فیلم‌ها، به‌ویژه فیلم‌های کوتاه، شباهت دارند. در مقایسه با کتاب‌های عکس و مجموعه‌های عکاسی رسمی، سیکوئنسها به دلیل سادگی، سلایق متنوع‌تری از مخاطبان را جلب می‌کنند. این مجموعه‌ها معمولاً شامل عناصر و موضوعات روزمره یا روابط هستند و تلاش می‌کنند پیچیده نباشند تا بینندگان به‌راحتی با آن‌ها ارتباط برقرار کنند. از نظر ژانرهای عکاسی، فوتو سیکوئنسها به عکاسی خیابانی و عکاسی هنرهای زیبا نزدیک‌تر هستند. به عبارت دیگر، آنها مجموعه‌ای از تصاویر موضوع‌دار هستند که به‌ طور دقیق توسط عکاس مرتب شده‌اند و لزوماً داستان‌های واقعی را منتقل نمی‌کنند.

در مثال بالا، یکی از فوتو سیکوئنسهای خود را آورده‌ام تا تعریف و آنچه تاکنون بحث کرده‌ایم، روشن‌تر شود. در یکی از سکانس عکس هایی که گرفته ام، سوار یک اتوبوس شدم و در صندلی‌های ردیف عقب نشستم. در نهایت متوجه شدم زنی که در صندلی جلوی من نشسته بود، به‌شدت نگران و کنجکاو چیزی بود که در اطراف اتفاق می‌افتاد. شروع به ثبت واکنش‌های او کردم و حتی بدون اینکه او متوجه شود، جای نشستن خودم را برای تغییر زاویه دید تغییر دادم. در نهایت، او از اتوبوس پیاده شد و من به عکاسی از او ادامه دادم. ساختن یک دنباله عکسی به ندرت به موفقیت می‌رسد؛ گاهی اوقات معادل گرفتن چند عکس خیابانی بی‌نقص پشت سر هم است که دستیابی به آن هدفی دشوار است. در تاریخ عکاسی، تعداد کمی از عکاسان برجسته روی دنباله‌های عکسی کار کرده‌اند. در اینجا نمونه‌هایی از آثار یکی از پیشگامان و الهام‌بخش‌ترین عکاسان در سری دنباله‌ها آورده شده است:

Duane Michals – https://www.dcmooregallery.com/artists/duane-michals/series/sequences?view=slider

Some series of mine: https://www.farzadabdollahi.com/photo-sequence/